Συζήτηση επί των άρθρων και της τροπολογίας του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συνεδρίαση είναι μία συνεδρίαση ιδιαίτερης συναισθηματικής και εθνικής σημασίας για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης συσπειρώνει το κοινό όνειρο όλων των Ελλήνων για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στον τόπο προέλευσης και καταγωγής τους, την Ελλάδα.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί ζήτημα μείζονος εθνικής σημασίας, αποτελεί αντικείμενο πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, αποτελεί αντικείμενο εξωτερικής πολιτικής της χώρας, αποτελεί αντικείμενο τουριστικής πολιτικής της χώρας.
Η προστασία και η προάσπιση της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε λαού είναι χρέος κατ' αρχήν του ίδιου του λαού, αλλά αποτελεί υποχρέωση και κάθε πολιτισμένου λαού.
Ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης, ο Ναός του Παρθενώνα δεν έχει ιστορική και πολιτιστική αξία μόνο για τον ελληνικό λαό. Αποτελεί κομμάτι της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας, αλλά αναμφισβήτητα αποτελεί και ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οφείλουμε, λοιπόν, να προασπιστούμε και να διαδώσουμε το μήνυμα της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, να στιγματίσουμε την αρχαιοκαπηλία και την παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών. Την ίδια στιγμή, είναι χρέος μας η προβολή και η ανάδειξη των αρχαιολογικών θησαυρών της χώρας μας.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μουσείο σύγχρονο, ένα μουσείο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με σεβασμό στα αρχαία ευρήματα που ήρθαν στο φως με την έναρξη των εργασιών κατασκευής του και ως εκ τούτου, βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τον περιβάλλοντα χώρο.
Αναμφίβολα το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μουσείο πρότυπο όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στο συγκεκριμένο σημείο, θα ήθελα να αναφερθώ με δύο μόνο λέξεις στις κριτικές που ακούστηκαν για την αισθητική του μουσείου. Είναι προφανές ότι ο καθένας από εμάς εδώ, όπως και όλος ο ελληνικός λαός, μπορεί να έχει την προσωπική και υποκειμενική του άποψη για την αισθητική του μουσείου. Όμως, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι το μουσείο δεν χτίστηκε έτσι γιατί κάποιος Υπουργός το φαντάστηκε και έτσι θέλησε να γίνει, αλλά προέκυψε μετά από διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και είναι το αποτέλεσμα μελέτης που βραβεύθηκε μετά από αυτόν το διεθνή διαγωνισμό.
Επομένως, λοιπόν, όπως απλά λέει ο λαός μας «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα». Θα έλεγα ότι καλά θα κάνουν αυτοί οι οποίοι κάνουν απλώς και μόνο κριτική για την κριτική για την αισθητική του μουσείου, να σέβονται τους θεσμούς και τις διαδικασίες οι οποίες προβλέπονται από την ελληνική πολιτεία.
Σε μικρή απόσταση από τον Παρθενώνα, σε έναν εκθεσιακό χώρο που εκτείνεται σε περισσότερα από δεκατέσσερις χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, το σύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης υποδέχεται τον επισκέπτη για να τον ταξιδέψει στην Αρχαία Ελλάδα και στον ελληνικό πολιτισμό.
Εξέχον σημείο του μουσείου αποτελεί αναμφισβήτητα η γυάλινη Αίθουσα που προβλέπεται να φιλοξενηθεί η ζωοφόρος του Παρθενώνα και που είναι προσανατολισμένη στο ναό, έτσι ώστε ο επισκέπτης να έχει τη δυνατότητα να βλέπει τα γλυπτά μέσα στον εκθεσιακό χώρο, αλλά να αντιλαμβάνεται και τη φυσική τους θέση στο ναό.
Ωστόσο, μελανό σημείο στο όραμα του ελληνικού λαού και των εμπνευστών και δημιουργών του νέου μουσείου είναι το κομμάτι που λείπει, το κομμάτι της Ζωοφόρου του Παρθενώνα που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο.
Η χώρα μας πλέον με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία και με απτές αποδείξεις -καθώς το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί πραγματικότητα- διεκδικεί αυτά που της ανήκουν. Η Ελλάδα με την κατασκευή και λειτουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, καταρρίπτει το μέχρι πρότινος κυριότερο επιχείρημα των εκπροσώπων του Βρετανικού Μουσείου ως προς την υπεροχή και την καταλληλότητα του χώρου όπου εκτίθενται σήμερα τα γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο έναντι του χώρου όπου προβλέπεται να εκτεθούν στη χώρα καταγωγής και προέλευσής τους.
Το βασικό, λοιπόν, επιχείρημα των Άγγλων ότι δεν υπάρχει στη χώρα μας κατάλληλος χώρος για την έκθεση, προβολή και προστασία των γλυπτών του Παρθενώνα καταρρίπτεται με τη λειτουργία του συγκεκριμένου μουσείου.
Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, όπως αυτό διαμορφώνεται στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου, έχει στόχο να εξυπηρετήσει όσο το δυνατόν καλύτερα τόσο τις λειτουργικές ανάγκες του ίδιου του μουσείου όσο και τον ίδιο τον επισκέπτη.
Κατ' αρχήν, γίνεται σαφές ότι το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα είναι αυτόνομο ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αλλά με τη στενή εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού. Και στο σημείο αυτό υπήρχαν πολύ μεγάλες κριτικές και διαφορετικές απόψεις από συναδέλφους συνολικά της Αντιπολίτευσης.
Θέλω, όμως, να ξέρω αν οι συνάδελφοι είναι ικανοποιημένοι με τη λειτουργία των άλλων μουσείων, με το δημοσιοϋπαλληλικό ωράριο, που στις τρεις η ώρα κλείνουν τα μουσεία. Παραπέρα, τα συγκεκριμένα μουσεία, όπως λειτουργούν μέχρι σήμερα, είναι μουσεία νεκρά με την έννοια ότι δεν είναι χώροι άλλων εκδηλώσεων, χώροι άλλων δραστηριοτήτων, δεν είναι μέσα στην κοινωνία και μέσα στον πολίτη.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι το μουσείο θα λειτουργεί υπό τη διοίκηση ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. Είναι ένα βήμα προόδου και παραπέρα από τη λειτουργία του ίδιου του μουσείου θα αποδειχθεί στην πράξη αν και κατά πόσο αυτό εξυπηρετεί κάτι, που είμαι βέβαιος ότι θα γίνει στην πράξη.
Τα διαδικαστικά αναφέρονται αναλυτικά στα σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου. Προσδιορίζονται ακριβώς οι αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου, οι διαδικασίες διαχείρισης των οικονομικών του μουσείου , καθώς και η διάρθρωση των υπηρεσιών του.
Αυτό, ωστόσο, που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ο σκοπός δημιουργίας και λειτουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Σκοπός του Μουσείου της Ακρόπολης, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου είναι η συγκέντρωση, μελέτη, προστασία, ανάδειξη και προβολή των μνημείων του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, όμως, επιτελεί ακόμη ένα μεγάλο στόχο, ένα στόχο που αποτελεί όραμα του ελληνικού λαού. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί το μεγαλύτερο επιχείρημα στον αγώνα της χώρας μας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Στο σημείο αυτό, επίσης, να αναφερθώ στην κριτική που ακούστηκε για την περίφημη σπατάλη των 6.000.000 ευρώ. Επανειλημμένως και από τον αρμόδιο Υπουργό, αλλά και από συναδέλφους τονίστηκε ότι τα περίφημα 6.000.000 δεν αφορούν αυτή καθαυτή τη διαδικασία των εγκαινίων, όπου εκτιμάται ότι το κόστος για τα εγκαίνια αυτά καθαυτά, δηλαδή την ημέρα που θα γίνουν τα εγκαίνια, δεν θα ξεπεράσει τις 50 ή άντε 100.000 ευρώ.
Τα 6.000.000 ευρώ είναι η προίκα που δίνεται στο μουσείο έτσι ώστε να υπάρχει διεθνής προβολή αυτού του μουσείου σε όλο τον κόσμο, ώστε να γίνει διαφημιστική καμπάνια μήνες πριν και μήνες μετά, για να πληροφορηθούν όλη η παγκόσμια κοινότητα και οι πολίτες όλου του κόσμου ότι στην Ελλάδα ξεκίνησε να λειτουργεί το υπερσύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης και με αυτόν τον τρόπο να προσελκύσει αυτούς τους τουρίστες.
Νομίζω, λοιπόν, ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Τονίστηκε επανειλημμένως ότι τα 6.000.000 δεν αφορούν -επαναλαμβάνω- τη διαδικασία των εγκαινίων, όπου το κόστος δεν θα ξεπερνά τις 50.000, αλλά αφορούν την προβολή και την παγκόσμια απήχηση που πρέπει να έχει η λειτουργία του μουσείου αυτού.
Η χώρα μας με σταθερά και σίγουρα βήματα έχει σημειώσει σημαντική δουλειά σε διεθνές επίπεδο, αναφορικά με την πάταξη της παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων.
Επιπλέον, έχει κερδίσει έμπρακτα το σεβασμό και την εκτίμηση μεγάλων ιδρυμάτων του εξωτερικού όσον αφορά την προστασία, συντήρηση και προβολή της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Ειδικότερα τα δυο τελευταία χρόνια η συστηματική δουλειά και η αφοσίωση της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή στην πολιτιστική ιστορία του τόπου έχει αποδώσει.
Θυμίζω χαρακτηριστικά ότι το Μάρτιο του 2007 επεστράφη στη χώρα μας χρυσό νεκρικό μακεδονικό στεφάνι του 4ου αιώνα π.Χ. από το Μουσείο Πωλ Γκετύ του Λος Άντζελες.
Τον Αύγουστο του 2008 επαναπατρίστηκαν το άνω τμήμα μαρμάρινης επιτύμβιας στήλης και ο χάλκινος καλυκωτός κρατήρας, δύο σημαντικά ευρήματα του 3ου και 4ου αιώνα π.Χ. τα οποία βρίσκονταν στην ιδιωτική συλλογή Shelby White στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, να τονίσω ότι είναι ιδιαίτερη τιμή για τον καθένα από εμάς να συμμετέχει σήμερα, με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ».
Συμμετέχουμε ενεργά στην ανάδειξη ενός κορυφαίου μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, της δικής μας αρχαίας ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Συμμετέχουμε στην επίτευξη του εθνικού μας στόχου για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, γιατί στην Ελλάδα έχουμε επανειλημμένως αποδείξει ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Σας ευχαριστώ.